A non Muslim LoyarBurokker’s journey in understanding Islam. Dear friends, I am not a Muslim, however I feel compelled to share my experience in understanding Islam due to the recent furore over Teo Nie Ching’s visit to a surau, the backlash in Nga Kor Ming’s recitation of verses from the Al-Quran, and the decision to ban the usage of “Allah” in non Muslim publications not so long ago. All these have caused much tension between the Muslims and the non-Muslims in Malaysia. A lot of misunderstanding is going on in the process of understanding each other. This is a most welcoming development actually, as it has never occurred before. People from both sides are actually interacting and trying to understand one another. The recent outburst from fellow LoyarBurokker Syahredzan Johan, on the various issues affecting Islam in Malaysia and the many racial problems arising lately pushed me to revisit this piece. Being a non-Muslim in this country, Islam has affected me so deeply that it has become an integral part of my thinking faculty. The person I am today is largely credited to the impact Islam has had on me; it has in many ways liberated me. Islam is affecting the lives of many non-Muslims around the world. From 9/11 till this very minute, Islam is rapidly influencing the way of life of many non-Muslims, Malaysians in particular. I wish the Muslim community could see that Islam is no longer exclusive to them. I wrote this piece about a year ago, however I think it is still relevant considering the weather of our national politics. My journey in understanding Islam begun a long time ago. As a child, I had always been curious as to why the Malay kids kept insulting the Hindus in school, accusing them of being demon worshippers. I was angry that the kids ridiculed the Hindus and Buddhists by accusing their religions as the work of the devil, that only Muslims deserve heaven, and that all non Muslims were condemned to hell for eternity. This is what I first came to learn about Islam, that it is the only true religion, and all those that do not profess it are condemned to hell. Years later I came to know that the Christians were pretty much the same, especially the protestants. The Catholics however had much love to share, and in 1998 the declaration by the Pope that heavens grace is not just limited to Christians but all those who do good drew me closer to Christianity (however that is for another day). The connection between Islam and Christianity were the first pillars of my personal iman. As time passed by, I comprehended the concept of the Only One God. By this time I was beyond yakin that there was only one Al-Khaliq(The Creator), and I could see the works of Al-Musawwir(The Shaper of Beauty) in everything. I learned to appreciate Al-Mumin’s(Inspirer of Faith) greatness – to the extent that I am able to see the beauty of HIS destruction. My fascination of Al-Azim(The Magnificent) grew immensely. Be mindful that at this point I had not read the Quran yet, and every time I spoke to a Muslim with regards to Islam, they only managed to push me away from Islam. Every claim they made about Islam had to put the non Muslims down. It made me feel dirty being a non Muslim. It made me feel that I do not deserve the love of Al-Wadud(The Loving One) just because I am not a Muslim. It made me feel as if Ar-Razzaq(The Provider) only cared for Muslims. Somehow Al-Alim(The Knower of All) had much planned for me. I entered Universiti Kebangsaan Malaysia where Arabic and Islamic studies became a part of the subjects that I had to pursue. From then on, understanding Islam liberated me from my narrow mind. I realised that there is so much more to life then the dogmatic acceptance of things. Islam has taught me to think, to read, to cherish, to appreciate, to respect, to guide, and to be free. Islam has taught me compassion, love, humility, justice, but beyond all Islam has liberated me. During my second year in UKM, I had the chance to meet Ant, a convert who was previously a Christian. By Al-Majid(The Majestic One) I swear that this was the first person who spoke to me about Islam and made my heart feel peace and love. Every word that came out of Ant assured me of the majestic beauty of Islam. The description of Islam that came from Ant was nothing like those that came from all the other Muslims in my life. Ant drew to me the greatness of Islam under 15 minutes. It was flawless in every way, it was perfect in every way, he didn’t put anybody down, he drew the perfect Islam. Not one moment was his intention to convert or even to call on me to embrace Islam – he just wanted to explain the words of Al-Khabir(The All-Aware). Just like The Phrophet’s sabdha(Peace Be Unto Him) ballighu ‘anni walau ayah. It was since then, that I realised how beautiful the commandments of Al-Muta’ali(The Supreme One) was, and how badly many Muslims have portrayed it, it hit me then how could hatred come in my heart when I heard all those people preaching the words of Al-Barr(The Benign, The Source of All-Goodness)? then I realised they were not preaching Islam, for they do not even know Islam. They were preaching arrogance, pride, and blind faith. This I can say without one moment of fear, that Al-Muhsi (The Reckoner) is beyond religion, that the Quran belongs not to Muslims but to all of Mankind, it is for the benefit for all Muslims and non Muslims alike. It’s high time Muslims realise that Al-Hay(The Ever Lasting) is beyond Islam, that HE is present in the lives of every being, for HE is the lord of the Universe and beyond. Al-Wahid (The One) is as intimate with each and every being, Muslims and non Muslims alike. Al-Sammad (The Eternally Besought) regulates the life of all. For this, no one will stop me from knowing Al-Khaliq(The Creator), no one will stop me from preaching the words of Al-Haqq(The Truth), and no one will stop me from uttering, writing, or declaring Allah Akbar, and no government will ban me from publishing the names of Al-Warrith(The Ultimate Inheritor). For those who ban the usage of “Allah” and recital of Al-Quran by non Muslims, I pray to Al-Tawwab(The Granter & Acceptor of Repentence) that your sins are forgiven and that your mind and soul is enlightened, that you will soon see that the magnitude of Dhul Jalal Wal Ikqram(Possessor of Majesty and Honour) is beyond Islam. May Ash-Shakur(The Appreciative) bless upon you the grace and strength to appreciate Al-Wassi(The All-Encompassing, The All-Embracing). I hope that Muslims in our country will be more open in understanding that Islam plays a huge role in shaping the future of Malaysians, be it Muslims or non-Muslims. It has already influenced them in various ways, from moral, to dietary taboos, to what is good and bad, and to some extent even influenced the way they understand their own religion. Islam is now the connecting bridge between Muslims and non-Muslims, and I hope no bridge is burnt for political mileage. Peace be upon you. http://www.loyarburok.com/human-rights/pray-for-me/how-islam-liberated-me/4 September, 2010
In the Name of Allah, the most Compassionate, the most Merciful
Saturday, September 4, 2010
How Islam Liberated Me
Thursday, September 2, 2010
Racial Unity: Where We Fail
A consideration on where Malaysia and her citizens have failed when it comes to racial unity. Photo by Adam Lee The current call by our Prime Minister for 1Malaysia is facing hiccups from its management and not forgetting the public whom are looking at it as something new. It is obviously a hard boat to ride. Though the media is widely used for the implementation of this idea, the light at the end of the tunnel does not seem to be visible. He who proposed this idea probably did not consult his office or at least forced them to agree. Seems like he doesn?t have the iron fist that Dr. M had. Leaving that behind, I remember during the 90’s when I was in primary school, we used to read and hear people saying Malaysia Negara Masyarakat Majmuk. We used to be proud of it, somehow or rather our essays relating to Malaysia would always espouse that element. However, it has been years since I have heard that maxim from anyone. We failed when we refused to voice out our disagreement when Dr. M made a public statement that Malaysia is an “Islamic country” solely to gain Malay support for the election. I do not want to go further on all the other damages he has inflicted upon our country during his dictatorship. Mr. Lim voiced out – but there was nothing much he could do. The Constitution says Islam is the main religion of the country and that we are free to profess our own religion. Never has it said that Malaysia is an Islamic country. These politicians use the name of religion and race to fulfill their agenda, and sadly it seems like we are blinded. There is not one, but a series of mistakes we have been a part of since independence. We can’t change a person overnight, what more an entire nation. It has to be instilled from the very beginning. Having single vernacular schools is where we failed in the first place. The British formulated this for us, in line with their main agenda of divide and rule. But we got together, fought and obtained our independence – these single vernacular schools should have been abolished then. But the BN government to their avail did not, simply because BN adopted the same method of divide and rule. We have gotten so used to this lifestyle and refuse change. Some arguing that it is “our right to learn our mother tongue.” I respect those who have such love for their mother tongue. However, growing children spend more time in school compared to any other single place. So schools are an important place to start building unity. Singapore although small, seems to have had a bigger vision. I was informed that it is a must for all students to take up their mother tongue as a compulsory subject there. Their education system can’t be denied as obviously better then ours. Children should be allowed to mix with all races and religion – this should not be a matter choice but a must. To achieve this, single vernacular schools should be abolished and all schools should be National Schools. By growing up and studying in such an environment, these children grow up to eventually disregard the differences among them. They would understand each other’s culture well and learn to respect them as well. They would then grow up in a healthy race unity mindset. This cannot be achieved by putting up advertisements and jingles in the radio. This cannot be achieved by giving speeches or by organising events and camps. Implementing National Schools will be a slow process but one that would yield positive results. What we need is proper education. Fight for that rather then dividing the future generations. This 1Malaysia campaign is a political gimmick that has failed. These dictators cannot be rid off without us being united first. Lets us not let our future generation suffer due to our fixed mindset. Realise the fact that we are being divided since the very beginning. We don’t need race based parties to protect our rights. We don’t need single vernacular schools to safeguard our mother tongue or proper education. We areMasyarakat Majmuk Malaysia. All we need is Racial Unity and there would not be any May 13 incident, church arson incident, nor cow head incident… and most certainly no Perkasa! LB: N.G. Vinod from Johor Bahru is an LLB Hons graduate from Multimedia University. The second out of three siblings, he received his early education in SRK Masai and Secondary education in SMK Dato Jaafar Johor Bahru. This fresh practicing lawyer is often described as “crazy” by his friends with his constant out of the norm comments and views – but it never stopped him from voicing them out. An immense interest in Political Science and Human Psychology made him a person who feels that changes are not possible without revolution, and a revolution is not possible without realisation. See Also:2 September, 2010
Malaysia Negara Masyarakat Majmuk?
Dr. M’s Islamic country
Vernacular schools
1 Malaysian Gimmick
Friday, February 12, 2010
Contoh Tarbiah Ta'lif Untuk PAS
Madrasah Hunain sebagai contoh tarbiah ta’lif untuk PAS
Berlayar bersama Lajnah Perpaduan Nasional memberi erti besar kepada diri saya sendiri betapa pentingnya sabar, tabah dan berjiwa besar dalam mengurus aktiviti parti bersama kaum bukan Islam. Faktor yang memerlukan kesabaran tidaklah terlalu besar, hanya satu iaitu pertembungan dan dialog antara budaya dan agama sedang berlaku apabila PAS mula giat menganjurkan aktiviti perpaduan dan intekasi bersama kaum bukan Islam.
Aktifnya PAS berinteraksi dan berkomunikasi secara sihat dengan kaum bukan Islam menjadi tanda besar bahawa PAS bersedia memerintah negara menggantikan UMNO.
Jika kita hanya menjalankan kerja amal Islami PAS hanya berlegar untuk ruang domain kaum Melayu, umumnya kita tidak mengalami permasalahan besar kerana domain itu masih ‘ngam’, masih sama serta harmoni dengan kehidupan sejumlah besar petugas PAS. Lantaran itu, menjadi satu ‘kejutan budaya’ kepada sesetengah individu yang diamanahkan dengan tugasan Lajnah Perpaduan Nasional apabila mula berinteraksi dengan kaum bukan melayu-Islam yang semestinya berbeza daripada rutin harian mereka.
Jelasnya inilah bermulanya dakwah dan bermulanya erti suatu perjuangan masyarakat madani Islami. Masyarakat madani Islami bukan hanya didiri oleh kaum Islam, malah ia segar membangun, maju dan terkehadapan hasil gemblengan dan paduan kerja antara kaum yang pelbagai, agama yang berbeza serta penumpuan kepakaran yang berbeza-beza. Inilah indahnya masyarakat madani Islami yang mengadun baik masyarakat bukan Islam secara saksama, adil dan terbuka.
Mengurus manusia memerlukan kita berjiwa manusia. Menubuhkan kelab Penyokong PAS (Kini Dewan Perhimpunan) atas alasan untuk mengaut undi 4 tahun sekali adalah perkara yang amat tidak masuk di akal serta zalim dari tujuan asal Islam. Tujuan utama Lajnah Perpaduan dan KPP ditubuhkan adalah menggalakkan semaksima mungkin, dialog budaya dan agama, semangat kerjasama dan toleransi, kolaborasi aktif yang positif untuk mencapai status masyarakat maju akhlak, maju peradaban dan kemakmuran.
Konflik diri di kalangan petugas PAS (mungkin) melingkari sebab yang cukup mudah iaitu diri tidak bersedia berinteraksi dengan kaum bukan melayu. Dasar pecah dan perintah British dan diteruskan oleh UMNO cukup terkesan hingga kini, malah ahli PAS juga cukup sukar keluar dari kepompong yang sama. Teoretikal dakwah yang kukuh termuat dalam usrah serta silibus haraki sukar diaplikasi secara maksima lantaran sosial kita masih terjerat dengan pemecahan sosio budaya tinggalan penjajah. Dari sebab itulah petugas LPN perlu merdekakan diri keluar daripada minda majoriti kaum melayu.
Cukup banyak isu yang timbul sepanjang perjalanan LPN menguruskan KPP. Antara yang kerap dibincang adalah perlunya kaum bukan melayu dididik cara PAS. Kaum Bukan melayu juga dikatakan hanya mendekati PAS untuk jawatan dan kuasa. Mereka tidak ikhlas melainkan hanya ingin menumpang momentum perubahan mood rakyat. Mereka banyak menuntut peruntukan dalam melakukan kerja parti, tdak seperti ahli PAS dikalangan kaum melayu yang selama ini berjihad tanpa bayaran.
Isu ini mudah untuk saya jawab sebelum saya menyediakan dalil sirah Rasulullah SAW. Pertamanya mereka bukan Islam. Alangkah sedihnya jika kita bercita-cita mereka memiliki sikap ‘jihad’, taqwa, ikhlas dan faham seperti kita yang ‘telah ditarbiah’. Jangankan jihad, mereka belum lagi mengenali Islam dan tujuan sosial Islam memandangkan kita masih jauh daripada melaksanakan obligasi dakwah kepada mereka. Mereka hanya menerima maklumat Isalm dari suasana masyarakat tinggalan penjajah.
Malah PAS bertuah apabila Buku Peraturan Dewan perhimpunan Penyokong PAS ada menggariskna tatatertib keahlian dan moral ahli DPP di mana PAS boleh mengawal moral dan etika mereka sepanjang bersama PAS. Lihat sahaja Fasal 23 (1) kurungan (a) hingga (f) di dalam Buku Peraturan DPP tersebut yang antaranya menegaskan kehendak ahli Dewan Perhimpunan untuk mengekal adat ketimuran, kesopanan serta menjaga kerahsiaan PAS.
Menurut YB Dr Mujahid semasa taklimat khas LPN bersama PAS ZON Utara Perak (24 januari 2010) yang lalu, disiplin yang diterapkan dalam Fasal 23 tersebut umpama ‘Baiah’ dan janji kaum bukan Islam untuk bersama dalam ‘ketumbukan’ gerakan Islam. Bukankah ini sunnah tinggalan nabi? Dakwah ‘graduality’ atau disebut sebagai sikap tadarruj dalam pemupukan budaya Islam perlu lebih awal, sebelum memahamkan mereka erti dasar perjuangan Islam.
Agenda ta’lif adalah agenda utama dalam dakwah Rasulullah sehinggakan tiada alasan lagi bagi kaum tulaqa’ (kafir yang masih berada di Mekah semasa pembukaan mekah) dengan kaum Badwi dan Tai’f yang degil dengan Islam. Konsep muallafatul qulub ada di dalam bab zakat. Sirah merakamkan pada zaman Nabi SAW kaum yang jinak dengan Islam, tetapi belum memeluk Islam akan diberi zakat. Pada Zaman Saidina Umar RA barulah diberi kepada yang telah masuk Islam (muallaf).
Aspek keduniaan boleh digunakan untuk agenda ta’lif (menjinakkan kaum bukan Islam). Kerajaan Kedah meletakkan syarat menjadi ahli KPP jika ingin melibatkan kaum bukan Islam itu dalam program kerajaan negeri. Inilah sikap Baginda SAW apabila ditanya oleh Aus dan Khazraj, adakah kami boleh disatukan sekiranya kami mengikut kamu? (kesatuan dan perpaduan adalah nilai duniawi yang dilihat oleh penduduk Madinah). Lihat juga sikap Baginda terhadap Abu Sufian dan para tulaqa’ sebelum dan selepas memeluk Islam.
Saya berminat untuk mengupas sedikit berkaitan sunnah muallafatul qulub yanag ditinggalkan oleh Nabi dalam sirah Peperangan Hunain.
Ahli PAS (angoota Lajnah Perpaduan) mungkin masak dengan konsep Himayah iaitu bantuan boleh diterima oleh Islam dari kaum bukan Islam atas dasar kekitaan, perkauman atau persaudaraan. Namun begitu dalam permulaan perang Hunain, terdapat bantuan dari kaum bukan Islam kepada Rasulullah atas dasar bernaung di bawah organisasi/sistem Islam yang sama. Rasulullah berjaya meminjam 100 baju besi daripada Safwan Bin Umaiyyah (masih kufur) serta Nabi mengucapkan terima kasih kepada Safwan atas bantuan tersebut ( Ibnu Majah 2/809).
Jika kita ahli PAS risau kebajiran kaum bukan Islam dalam PAS hanya bertujuan untuk pangkat dan kedudukan, lihat pula bagaimana Rasulullah memaafkan golongan Tulaqa’ yang baru memeluk Islam (ada yang belum Islam) yang meminta Rasulullah membuat seumpama berhala dengan menggunakan pohon Dhat Anwat semasa perjuangan di Hunain. Bayangkan bagaimana sikap kita jika kaum bukan Islam meminta kita berbuat demikian. Mereka bukan sekadar ingin pangkat malah ingin membuat berhala sepanjang kempen peperangan Islam. Rasulullah menolak dengan lembut malah menasihati mereka berkenaan budaya dan syariat Islam. (Sunan At Tarmizi 3/3212-2, Hasan sahih)
Sepanjang bersama kaum Tulaqa’ dan Badwi di Hunain, Rasulullah sedar dan faham benar bahawa kaum-kaum ini tidak faham apa erti jihad. Mereka sertai perang hanya untuk rampasan perang dan nama baik keluarga mereka. Mereka fokuskan keduniaan dalam peperangan suci kaum Islam. Mereka menumpang disebalik kemenangan kaum Islam, mereka akan senang dan selesa di bawah pemerintahan Islam. Ini sikap biasa bagi kaum bukan Islam. Rasulullah cukup sabar mentarbiah mereka walaupun jumlah mereka yang ingin dita’lif tersebut ramai.
Sikap optimis Safwan Bin Umayyah (muallaf belum memeluk Islam) terhadap kejayaan Islam cukup tinggi. Beliau memarahi sesiapa sahaja yang tidak yakin dengan kemenangan Islam. Beliau rela diperintah oleh Quraisy (Rasulullah) berbanding kaum lain (Hawazin dari Taif). Lantaran atas sikap perkauman dan kekitaan mereka menyokong Rasulullah. Rasulullah tidak mencela walau sedikitpun sikap mereka.
Kesetiaan kaum bukan Islam terhadap PAS perlu dipupuk melalui SIKAP dan DAKWAH ahli PAS kepada mereka. Mereka setia selagimana mereka memandang PAS boleh memberi kemakmuran, keadilan dan keharmonian hidup kepada mereka. Jika ahli PAS masih mewarisi persempadanan kaum tinggalan British dan UMNO, mungkin terlalu jauh lagi misi perpaduan nasional yang ingin dipeluk oleh PAS. Semasa sengit di medan Hunain, sejumlah besar Badwi dan Tulaqa’ meninggalkan Nabi sehingga hanya belasan sahabat besar Nabi sahaja yang menjadi perisai kepada Baginda. Bayangkan, tanpa kefahaman Islam (malah belum memeluk Islam) bagaimana mungkin Bagi boleh memaksa mereka setia dalam peperangan yang mengorbankan nyawa? Adalah logik jika kaum bukan Islam meninggalkan perjuangan Islam atas dasar keduniaan atau kebendaan. Itu lumrah. Yang menjadi tugas kita adalah mendidik mereka faham erti perjuangan Islam sebenarnya.
Ummu Sulaym memohon nabi membunuh para Tulaqa’ dan Badwi yang melarikan diri tersebut (Sahih Muslim 3/1442). Nabi enggan berbuat demikian, malah Nabi sedar terdapat beberapa Tulaqa’ dan Badwi yang kembali berjuang apabila melihat pasukan nabi mulai kuat.
Sebenarnya masa depan PAS akan kian cerah jika gemblengan tenaga dan kesatuan pemikiran ahli dan pendokong berlaku dalam hal membina interaksi sihat dan konstruktif dengan kaum bukan Islam. Tuntasnya Islam untuk semua tanpa mengira kaum dan keturunan.
Muhammad Nuruddin Bashah
SETIAUSAHA LAJNAH PERPADUAN NASIONAL NEGERI PERAK
Friday, January 15, 2010
Kelab Penyokong PAS, memberi ERTI kepada DAKWAH PAS.
Kelab Penyokong PAS, memberi ERTI kepada DAKWAH PAS.
Semasa saya cuba berfikir berkenaan halatuju dan kemewahan faedah yang PAS dapati semenjak tertubuhnya Kelab Penyokong PAS (KPP) saya terbaca satu makalah bertajuk Managing Ethnic Relations in Post-Crisis Malaysia and Indonesia Lessons from the New Economic Policy? yang dikarang oleh Khoo Boo Teik (United Nations Research Institute for Social Development). Sepintas lalu sejarah perhubungan etnik di Malaysia dikupas secara konvensional iaitu hubungan yang terbina atas dasar toleransi orang Melayu beserta khidmat jasa kaum India Cina sejak zaman penjajahan British.
Kupasan makalah seperti ini sama sahaja dengan persepsi umum masyarakat Malaysia berkenaan ‘muhibbahnya’ hubungan etnik di Malaysia yang didasari oleh beberapa tindakan kerajaan seperti DEB, Transformasi politik sehingga tertubuhnya Perikatan dan BN, dan hubungan atas dasar rukunegara dan dasar dasar umum negara.
Namun begitu agak ketinggalan jika para penganalisa tidak memerhatikan aspek terpencil yang mampu membawa kepada pertautan erat antara kaum di Malaysia iaitu aspek budaya dan agama. Kini masyarakat mulai sedar keperluan mengadakan bengkel dan seminar antara kaum untuk memberi kefahaman dan memupuk ‘sikap memberi dan menerima’ di kalangan etnik.
Namun begitu formula pemahaman agama dan budaya juga mampu dilakukan melalui pentas politik atau menggunakan nilai homofili (sepunya) iaitu nilai politik, kehendak politik, persepsi politik dan sebagainya.
Kesedaran kaum-kaum bukan melayu terhadap kebejatan UMNO dan BN telah membuka peluang kepada PAS untuk mendekati mereka sekaligus memperkenalkan Islam dan PAS kepada mereka. Adakah ini satu tindakan drastik yang memaksa kaum bukan Islam menganut Islam? Apabila PAS menyebut istilah dakwah, ia bukan membawa maksud sedemikian. Berasaskan contoh dan model, PAS kini giat memperkenal dasar PAS dan pemerintahan cara Islam kepada kaum bukan Islam sekaligus mereka boleh kekal dengan agama dan resam masng-masing di bawah semangat keadilan Islam.
Adakah ini retorik? Jika kita menemubual sebilangan besar anggota Kelab Penyokong PAS, mereka akan secara yakin menyatakan, mereka bersedia berada di bawah sistem pentadbiran yang adil serta memahami dasar perjuangan PAS yang membela rakyat jelata tanpa mengira kaum.
Hebatnya aura DSAI suatu ketika dahulu pernah membawa satu fenomena ubah sokongan di kalangan Melayu apabila tragedi fitnah dan penangkapan DSAI secara biadab dan terancang. Saya masih ingat Majalah Lanun yang diketuai oleh saudara Ujang (dahulunya beliau mengetuai Majalah Ujang) membawa mesej dakwah, memapar potret Tuan Guru Nik Aziz, membawa mesej Barisan Alternatif dan mesej menentang kezaliman.
Tetapi hal ini hanya melanda kaum Melayu. Kaum Bukan Melayu tidak berganjak daripada menyokong MIC dan MCA sehinggalah PRU ke-12 baru baru ini. Krisis demi krisis, kezaliman dan kepura-puraan BN dalam menjalinkan hubungan antarakaum membawa fenomena lebih besar iaitu peralihan undi kaum bukan Melayu kepada Pakatan Rakyat dan Pakatan Rakyat kukuh akibat meningkatnya sokongan kaum bukan Melayu terhadap Pakatan Rakyat. PAS menang di banyak kerusi juga akibat sokongan kaum ini.
Persoalannya, adakah boleh kita mengabaikan kaum bukan melayu ini yang telah memberi peluang kepada PAS untuk menampilkan aspirasi dan dasar PAS? Adakah kaum ini hanya perlu didekati setiap 4 tahun sahaja yang langsung tidak menampilkan jiwa dan sunnah Rasulullah yang menjadikan agenda ‘engagement’ dengan kaum bukan Islam sebagai rutin baginda?
Saya juga kerap meninjau minda saudara Saad bin Ismail (Man Kasut) yang juga merupakan Penyelaras Kelab Penyokong PAS Perak. Beliau kerap berceramah menerangkan dengan adanya KPP, PAS berjaya memahamkan ramai kaum bukan Islam terhadap sistem syariah, keadilan ekonomi Islam dan agenda kebajikan Islam. KPP mengukuhkan Pakatan Rakyat serta memperkuatkan juga DAP dan PKR kerana segmen yang gagal ditembusi oleh perti tersebut berjaya diisi pula oleh KPP. KPP memusnahkan ruang paranoid, alah atau ketakutan kaum bukan Islam terhadap PAS. Tiada lagi ruang sesiapa menafikan peranan PAS terhadap kaum bukan Islam-Melayu kerana KPP boleh menjadi model dan fasilitator terhadap pelbagai tomahan dan lemparan isu berkenaan.
Keputusan PRK Bukit Gantang (boleh dijadikan indikator) menunjukkan peningkatan undi dikalangan kaum Cina sebanyak 10 % , kaum India meningkat 5% dan sedikit penurunan dalam undi Melayu, khususnya pada saluran satu. Dalam PRK ini isu Hudud, isu negara Islam tidak lagi menjadi senjata UMNO/BN kerana isu tersebut ternyata gagal di Kuala Terengganu (PRK sebelumnya).
Sejurus sahaja Presiden PAS menandatangani watikah penubuhan Dewan Himpunan Penyokong PAS hari ini (Ahad 10 januari 2010), maka dunia dakwah menyaksikan sendiri bagaimana sebuah Parti/jamaah Islam yang memiliki skuad penyokong dan pendokong yang terdiri dari kaum bukan Islam, membenarkan kaum bukan Islam mengundi pemimpin gerakan Islam dan sebagainya. Hal ini jelas menunjukkan betapa PAS sebuah gerakan yang cukup RELEVAN dalam kosmo hidup majmuk di Malaysia. Peruntukan artikel 23 (7) (e) Perpembagaan PAS membenarkan di mana jawatankuasa PAS Pusat mempunyai kuasa untuk membina pasukan khas dan menyediakan peraturan sendiri.
Susur galur perjuangan ini bukan suatu yang mudah dicapai tanpa memahamkan ahli PAS sendiri berkenaan hakikat Dakwah Rasulullah. Resolusi Seminar Taklimat Lajnah Perpaduan Nasional Perak di Air Kuning 5 Disember 2009 menyaksikan ‘flow’ kerja yang cukup profesional di kalangan penggerak lajnah ini serta anggota Kelab Penyokong PAS negeri Perak.
Antara lain resolusi itu menyatakan kepentingan memperkukuh LPN/KPP di setiap kawasan-kawasan, mengemaskinikan keahlian Kelab Penyokong di kawasan masing-masing, menyelia dan menyelaras aktiviti KPP di kawasan, KPP dilibatkan dalam aktiviti parti mengikut kesesuaian PAS kawasan, serta mengukuhkan struktur organisasi KPP untuk transformasi sebagai salah satu sayap parti.
Konsep Prinsip Pendekatan Hikmah dan Bertahap (tadarruj) yang dinyatakan oleh Mohd Rumaizuddin Ghazali (Seminar Pemerkasaan Belia Islam Serantau pada 2 Disember 2004) adalah antara konsep yang jarang sekali dikupas oleh pejuang PAS. Ahli PAS perli diberi pendidikan yang komprehensif berkaitan WAJIBnya mendekati kaum bukan Islam. Disiplin yang tinggi untuk bersabar membina generasi baru penguat PAS dari kalangan kaum bukan Islam. Generasi yang berhikmah perlu subur disemai di mana mereka perlu sedar antara perkara fiqh yang bersifat konseptual dengan fiqh harakiy/dakwah yang kontekstual serta tawazun(seimbang) dalam pelbagai aspek. Ahli PAS perlu memiliki keazaman yang kental serta optimis berkaitan masadepan KPP sebagai punca ahli PAS mencapai dasar PAS sebenarnya iaitu menyebar Islam dan menyemai nilai Islam di segenap lapisan masyarakat.
Tujuan perjuangan PAS diperincikan dalam Fasal 6 Perlembagaan PAS, antara lainnya:
1. Menyeru umat manusia kepada syariat Allah dan Sunnah Rasul-Nya melalui dakwah secara lisan, tulisan dan amalan.
2. Memperjuangkan Islam sebagai aqidah dan syariat serta menjadikannya sebagai panduan berpolitik dan bernegara serta memperkenalkan nilai-nilai ke Islaman dalam usaha menegakkan keadilan dan kemajuan di segenap bidang termasuk pemerintahan dan pentadbiran, ekonomi dan sosial serta pelajaran dan pendidikan.
3. Memupuk dan memperkuatkan ukhuwah Islamiyah dan menyuburkan rasa perpaduan dikalangan rakyat bagi memelihara kehidupan politik dam masyarakat yang sihat dan berkebajikan.
4. Mengajak dan menggalakkan badan-badan, pertubuhan-pertubuhan dan orang-orang perseorangan bagi mengenali dan memahami serta memperjuangkan konsep dan pandangan hidup Islam.
5. Menyediakan rencana-rencana dan bertindak bagi memperbaiki susunan serta institusi-institusi masyarakat, bentuk politik, keadilan ekonomi dan negara, untuk membela kepentingan umat Islam dan rakyat seluruhnya.
6. Menyertai dan bekerjasama dengan badan-badan, persatuan-persatuan atau pertubuhan-pertubuhan yang tidak berlawanan tujuannya dengan PAS bilamana dan selama ianya mustahak dan sesuai serta tidak bercanggah dengan undang-undang negara.
7. Mempertahankan Bahasa Malaysia sebagai bahasa rasmi negara yang tunggal dalam amalannya di samping berusaha mengembangkan bahasa al-Quran.
8. Memperjuangkan wujudnya kebudayaan negara berasaskan nilai-nilai yang tidak bercanggah dengan ajaran-ajaran Islam.
9. Memperjuangkan hak dan kepentingan umat Islam di negara ini tanpa mengabaikan tanggungjawab melaksanakan keadilan terhadap seluruh rakyat Malaysia dan tanggungjawab mewujudkan keharmonian antara kaum di dalam negara ini.
Tanpa KPP, adakah benar dakwah kita, sikap kita, hasrat kita sampai ke dada dan sanubari kaum bukan Islam?
Sebenarnya Fasal 6 inilah yang menjadi titik tolak kepada konsistennya anggota Lajnah Perpaduan Nasional bergelut dan bersusah untuk menubuhkan Kelab Penyokong di serata Malaysia dengan satu tujuan, iaitu menekuni dan menginssafi DAKWAH sebenar Rasulullah SAW.
Muhammad Nuruddin Bashah
SETIAUSAHA LAJNAH PERPADUAN NASIONAL NEGERI PERAK
Hadapan 360 MKJ Kampung Terang
11000 Balik Pulau
Pulau Pinang
017 6291368
.jpg)
